Innerlijk kind

Het klinkt wat zweverig, geitenwollen sokken achtig, maar we hebben hem allemaal, een innerlijk kind. Een innerlijk kind is eigenlijk niks anders dan het kind in jou, het kind wie jij vroeger was. Dit innerlijk kind staat voor jouw gevoelens, emoties en onbewuste reacties. Je hebt vroeger, in jouw jeugd, van alles meegemaakt. Leuke dingen, maar soms ook pijnlijke dingen. Dat kind heeft bij deze gebeurtenissen een besluit genomen, namelijk of het handig was om zo te reageren, of dat je het beter anders aan had kunnen pakken. Dit besluit was er om te ‘overleven’, om te zorgen dat je in verbinding bleef met de mensen die voor jou zorgden.

Patronen en overtuigingen

Deze besluiten worden patronen en overtuigingen. Iedere keer wanneer een dergelijke situatie zich voortdoet, handel je vanuit het besluit wat je hebt genomen toen je nog dat kleine kind was. Dit kan bijv. zijn: ‘mijn gevoelens mogen er niet zijn’, of ‘ik ben niet goed genoeg’, of ‘het is allemaal mijn schuld’ (overtuigingen). Maar het kan ook zijn dat je voor iedereen om je heen blijft zorgen wanneer er zorg nodig is, omdat je vroeger voor je zieke moeder zorgde en iedereen zo trots op je was dat je dat deed (patroon).

Beschadigd innerlijk kind

Jouw innerlijk kind kan al beschadigd worden door één ‘simpele’ opmerking die iemand naar jou maakt. Vanuit die opmerking, die jou op dat moment zo geraakt heeft, neem je het besluit om het voortaan anders te doen. Maar het kan ook voorkomen dat je langdurige problematiek hebt gekend in jouw jeugd, zoals bijv. opvoeders die emotioneel niet beschikbaar waren, verwaarlozing of mishandeling.

Als jouw behoeften (denk aan veiligheid, liefde en zorg) die je had als kind niet altijd vervuld werden, kan dat zijn sporen achterlaten.

Waaraan merk je dat je innerlijk kind gekwetst is?

1. Uit automatisme reageer je op één (of meerdere) situaties best heftig. Je wordt boos, gefrustreerd, verdrietig of je sluit je af van de mensen om je heen. Vaak heb je geen idee waarom je zo heftig op deze situatie reageerde.
2. Je bent erg onafhankelijk en je hebt jezelf wijs gemaakt dat je niemand nodig hebt in jouw leven. Je vindt het vaak ook moeilijk om hulp te vragen en te accepteren.
3. Je hebt last van gezondheidsproblemen. Dit kunnen fysieke gezondheidsproblemen zijn, maar het kunnen ook emotionele en mentale gezondheidsproblemen zijn. Voorbeelden hiervan zijn: slecht slapen, concentratieproblemen, angsten, depressieve gevoelens.
4. Om jezelf te beschermen, de pijn minder te voelen, heb je jezelf copings-mechanismen (dealen met de problemen die je ervaart) aangeleerd. Denk aan: veel geld uitgeven, te veel drinken, te veel of juist te weinig eten, drugs en/of zelfbeschadiging.
5. In relaties kom je continu dezelfde patronen tegen. Vaak is hier een hechtingsproblematiek aanwezig. Je kunt moeite hebben met jezelf verbinden aan iemand (bindingsangst), bang zijn om verlaten te worden (verlatingsangst), extreem jaloers of extreem gesloten zijn.

Het kan ontzettend confronterend zijn om het verdriet en de pijn van jouw innerlijk kind te voelen. Om de pijn uit jouw jeugd te verwerken, is de enige manier om deze pijn aan te kijken. You’ve got to feel it, to heal it.

Wat kan je doen om jouw innerlijk kind te helen?

Wanneer je voelt dat jouw innerlijk kind gekwetst is en je daar graag mee aan de slag wilt, lees dan onderstaande tips. Het is een start van een heel proces, die jou ver gaat brengen wanneer je het aandurft om dit gekwetste stuk in jou aan te gaan kijken. Wanneer je dit gekwetste en beschadigde kindstuk verwerkt hebt, komen jouw positieve eigenschappen meer naar boven en kun je gaan leven vanuit liefde, joy en nieuwsgierigheid naar de wereld.

1. Kom in verbinding met je innerlijk kind.

Voor de bevordering van deze verbinding kun je activiteiten doen waarbij je even helemaal de tijd kunt vergeten en die je als kind heel leuk vond om te doen. Dit kan bijv. zijn: tekenen of kleuren, tuinieren, creatieve activiteiten.

2. Schrijf regelmatig in een dagboek.

Op deze manier kan je vanuit een veilige plek, al je gevoelens en emoties opschrijven. Ook kan je hierin uiten wat je nodig hebt om deze gevoelens en emoties te verwerken. Probeer dit te doen zonder een oordeel te hebben op al je emoties.

Ook kan je in je dagboek opschrijven wat je hebt gemist in jouw jeugd, en waar je graag meer van had willen hebben. Doe dit ook weer zonder een oordeel te hebben op alles wat je opschrijft.

3. Geef jezelf wat je hebt gemist.

Geef jezelf wat je hebt gemist, maar waar je wel behoefte aan hebt (gehad). Wees lief voor jezelf, geef jouw grenzen aan, vraag om hulp, verwen jezelf, en wees trots op wie je bent.

Het kan zijn dat je door deze blog bent geraakt. Wil je meer weten over jouw innerlijk kind, over jouw kwetsuren uit je jeugd? Voel je welkom om contact op te nemen, ik luister graag naar je.