Zelfsabotage: Waarom saboteer ik mijzelf (en hoe stop ik ermee)?

Zelfsabotage, herken je dat? Je hebt mooie doelen en er gebeuren goede dingen in je leven, maar toch weet je jezelf iedere keer weer opnieuw te saboteren. Hierdoor lukt het je niet het leven te creëren waar je zo naar verlangt.

Wat is zelfsabotage?

Zelfsabotage betekent dat je jezelf (onbewust) tegenhoudt om het leven te creëren waar je zo naar verlangt. Je wilt bijvoorbeeld je geduld kunnen bewaren bij het lastige gedrag van je kind, maar het lukt je maar niet om rustig te reageren op je kind. Of je wilt gezond zijn en je fit voelen, maar het lukt je maar niet om al dat lekkere eten te laten staan en wat vaker te gaan bewegen.

Hoe komt het dat het je niet lukt naar je verlangen te gaan leven?

Misschien vraag je jezelf wel eens af of je het wel graag genoeg wilt, of dat je er nog harder voor moet werken, of geef je misschien te snel op? Meestal is geen van deze redenen de oorzaak van zelfsabotage. Wat wel een hele grote rol speelt is jouw onderbewustzijn.

De rol van jouw onderbewustzijn in zelfsabotage.

Ongeveer 95% van ons gedrag wordt aangestuurd door onze overtuigingen en gewoonten. Deze zitten geprogrammeerd in je onderbewustzijn. Dat betekent dus ook dat we maar 5% van ons gedrag besturen vanuit ons bewuste denken.

Je kunt dus wel het idee hebben dat je naar jouw verlangens toe werkt, maar als jouw onderbewustzijn iets heel anders tegen jou zegt, zoals ‘ik ben het niet waard’, of ‘ik ben niet goed genoeg’, dan is er een conflict ontstaan tussen jouw bewustzijn en je onderbewuste. Op deze manier ontstaat er sabotage, en houd je jezelf tegen om de stappen te zetten die nodig zijn voor het werkelijk maken van jouw verlangen.

“Zelfsabotage ontstaat als je bewustzijn en je onderbewustzijn met elkaar in conflict zijn. Wanneer deze twee niet hetzelfde doen, zeggen en voelen.”

Overtuigingen

In je jeugd heb je van alles meegemaakt. Ouders die iets tegen je hebben gezegd wat je altijd bij is gebleven, of een juffrouw die een opmerking maakte. Deze gebeurtenissen creëren bepaalde ideeën over onszelf, over anderen en over de wereld. Dit zijn overtuigingen. Deze overtuigingen zitten vaak enorm diepgeworteld in je onderbewustzijn. Ze kunnen positief zijn, bijv. ‘ik ben goed zoals ik ben’, of belemmerend zoals ‘ik verdien geen liefde’.

Deze overtuigingen hebben invloed op jouw gevoel en de acties die je neemt, of juist niet neemt. Wanneer je veel positieve overtuigingen hebt, dan zal je zeer waarschijnlijk ook acties ondernemen met groter succes.  Maar heb je veel negatieve overtuigingen, dan is de kans heel groot dat je jezelf saboteert. Ondanks dat je jezelf vanuit je bewust zijn iets positiefs vertelt, is de kans groot dat je in oude patronen valt vanwege deze overtuigingen die je hebt. Deze patronen liggen vaak wel in één lijn met de belemmerende overtuigingen, waardoor zelfsabotage op de loer ligt.

Zelfsabotage en de positieve kant ervan

Het klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar deze negatieve overtuigingen en de zelfsabotage hebben ook een positieve kant. Op korte termijn behoeden ze je namelijk voor pijn, en brengen ze je geluk en geluk.

Dat komt doordat deze overtuigingen jou vroeger geholpen hebben, ze brachten je iets positiefs. Wanneer jij bijvoorbeeld regelmatig te horen kreeg dat je niet mocht huilen, en je daarmee de overtuiging ‘mijn gevoel mag er niet zijn’ hebt gecreëerd, bracht dat jou in veiligheid. Namelijk door niet te huilen, werd je geaccepteerd door je ouders. En geaccepteerd worden, erbij horen, is nodig om te overleven. Dit gedrag wordt, door vaak te herhalen, geprogrammeerd in jouw onderbewuste. Dit gedrag is zelfs de veiligste optie (op dat moment in jouw jeugd), want jet levert je wat op, namelijk het vermijden van pijn van er niet bij horen.

Al het gedrag wat buiten de geprogrammeerde paden ligt kan een (onbewuste) angst oproepen, ookal weet jouw bewustzijn dat het positief is. Dit komt doordat jouw brein het niet kent, en dus niet weet wat het jou oplevert en omdat het (nog) niet in één lijn ligt met wat jij van binnen voelt en denkt.

Zelfsabotage zorgt voor meer pijn op de lange termijn!

Zelfsabotage zorgt dus voor het vermijden van pijn op de korte termijn, maar op de lange termijn zorgt het juist voor meer pijn. Om terug te komen op het voorbeeld waarbij je als kind hebt gehoord dat je niet mocht huilen. Op de korte termijn vermeed je de pijn door je huilen in te houden en dus geaccepteerd te worden door je ouders, maar op de lange termijn ga je deze opgekropte emoties voelen. Dat kan op verschillende manieren, zoals bijvoorbeeld een lage eigenwaarde of moeite met het uiten van je gevoelens waardoor je het moeilijk vindt om een connectie met iemand aan te gaan. Het patroon van je emoties inhouden wordt eerst als veilig gezien, maar uiteindelijk levert het je meer pijn op. Dit patroon voelt niet meer goed.

Op zo’n moment word je je bewust van je zelfsabotage. Dit is een eerste, belangrijke stap om wat te doen aan deze zelfsabotage. Want pas als je je bewust bent van dit patroon, kan je het gaan doorbreken en een nieuw, positief patroon aanleren.

Je weet nu hoe het komt dat je jezelf saboteert en waar dit vandaan komt. Probeer de komende dagen eens te kijken naar situaties waarin jij jezelf saboteert. Dit is de eerste stap om jouw patronen te gaan doorbreken. In de volgende blog ga ik je meer vertellen over het doorbreken van patronen!